در ایران باستان، تاریخ نگاری به آن شیوهای که در یونان و روم یا ایران پس از اسلام سراغ داریم، معمول نبود و شاهان با استبداد بی حد و حصری که داشتند، ترجیح میدادند که خود رسما رویدادهای زمان خویش را روایت کنند و چون مایل بودند که این روایت از گزند حوادث ایام به دور باشد، دستور میدادند آن را بر سینه ستبر کوهها نقش کنند؛ یا به صورت نگاره یا در قالب کتیبه یا به هر دو شکل.
البته در بعضی کاخ ها سنگ نگارهها و نقش برجستهها به عنوان عنصر تزئینی به کار گرفته میشدند که در عین حال خالی از پیامهای سیاسی نبودند. نمونه بارز این گونه سنگ نگارهها را میتوان در تخت جمشید سراغ گرفت. در نهایت این شیوه از تاریخ نگاری یا تزئین کاخ ها در ایران باستان، میراث هنری جالب توجهی را برای ما ایرانیان به یادگار گذاشته است که در این صفحه به تماشای پارهای از آنها مینشینیم.
شاید تا کنون نام ماچوپیچو را در فیلم ها یا انیمیشن هایی با تم ماجراجویی شنیده باشید. شهری مرموز که مطابق با معماری اینکاها ساخته شده و آنچنان این روزها مورد توجه قرار دارد که لقب یکی از عجایت هفتگانه دنیای متمدن را نیز بدان داده اند؛ شهری که همه چیز آن همانند نامش پر رمز و راز است. براساس اطلاعات موجود، اینکاها این شهر را در اوایل قرن 15 میلادی آغاز کرده بودند. بر اساس شواهد باستانشناسی، ماچوپیچو شهری معمولی نبوده و از آن به عنوان خلوتگاهی برای گذران اوقات فراغت بزرگان اینکا استفاده میشده است.
در ساخت بیشتر سازه های این شهر از هیچگونه ملاتی استفاده نشده است و معماران اینکاها با برش های شگفت انگیز و دقیق سنگ ها این شهر را بنا کرده اند.
ماچو پیچو در 70 کیلومتری شمال غربی کوسکو، در بالاترین نقطهٔ کوه ماچو پیچو، 2350 متر بالاتر از سطح دریا واقع شدهاست. این اثر از مهمترین آثار باستان شناسی در آمریکای جنوبی و پربینندهترین جاذبهٔ توریستی کشور پرو محسوب می شود.
این شهر جز میزاث ثبت شده یونسکو بوده ونقش مهمی در افزایش درآمدهای ارزی دولت پرو دارد. البته حضور پیوسته گردشگران در این مطنقه نگرانی هایی را در رابطه با تخریب آثار تاریخی موجود در آن ایجاد کرده است.
کارشناسان گردشگری اسامی 10 مقصد برتر گردشگری از بین شهرهای اروپا را انتخاب کردهاند که در سال 2016 میتوانند بیشترین میزان گردشگر را جذب کنند.